هدف نوشتار حاضر، بررسی عضویت به مثابه سرمایه اجتماعی مبتنی بر خطب، حکم و نامههای حضرت علی ع در نهج البلاغه میباشد. بر اساس تمهیدات نظری پییر بوردیو به عنوان یکی از برجسته ترین صاحبنظران در حوزه سرمایه اجتماعی و بررسی دقیق محتوای نهج البلاغه به عنوان گزیدهای استثنایی از بیانات حضرت ع و با استفاده از روش توصیفی و ابزار تحلیل محتوا (کاوش مضامین یا تحلیل مضمونی) به استخراج سه مقوله اصلی تحت عنوان عضویت فردی، عضویت اخلاقی و عضویت اجتماعی به عنوان زیرمجموعه های مقوله عضویت دست یافتیم. مقوله عضویت فردی در قالب مفاهیم «عدالت و مساوات»، مقوله عضویت اخلاقی در قالب مفاهیم «شناخت و علم، آگاهی و بصیرت» و مقوله عضویت اجتماعی در قالب مفاهیم «همبستگی، اتحاد و تعاون» تدوین شدهاند. به این ترتیب، سرمایه اجتماعی مقولهای محوری در نهج البلاغه به عنوان میراث گرانبهای حضرت علی ع است که عدل، معرفت و همکاری در چارچوب آن معنا می یابند و عضویت ابزاری در مسیر تعالی و صلاح امور فردی و اجتماعی است که سرمایه اجتماعی را تحت تأثیر قرار می دهد.
)