راهکارهای فردی مقابله با مفاسد مالی با تأکید بر آموزه های علوی

فساد به معنای تباهی، نوعی خلافکاری است که توسط فردی که موقعیتی پیدا می­کند اغلب برای بدست آوردن منافع شخصی به انجام می­رسد. در این میان فساد مالی می­تواند در ابعاد و انواع و اشکال مختلفی رخ دهد، از فسادی که منفع کوچک برای اشخاص اندکی ایجاد کند تا فسادی که در ساختار زندگی روزمره در اجتماع رایج و گسترده می­شود. حضرت علی (ع) به عنوان پرچمدار مبارزه با هر گونه فساد خارج شدن هر چیزی را از جای اصلی خود فساد می­نامد. لذا از منظر ایشان اینکه مال چگونه و از کجا بدست می­آید و کجا مصرف می­شود دارای اهمیت است و این همان بزنگاه و بستری است که می­تواند ایجاد فساد کند.
هر کجا فساد ریشه بدواند و هر چقدر این ریشه­دوانی وسیع­تر باشد، مبارزه با آن دشوارتر خواهد بود. از اینرو مسئله فساد مالی و لزوم مبارزه با آن برای همه اقشار مردم اعم از روشنفکران و مسئولان و عامه و ... حائز اهمیت بوده و ضروری جامعه است؛ از اینرو در نوشتار حاضر راهکارهای فردی مبارزه با مفاسد مالی با تأکید بر آموزه­های علوی مورد بررسی قرار گرفته است.