امانتداری از جمله خصایصی است که ضامن وجاهت و شرافت انسان است، اما شکلگیری روحیه امانتداری و در مقابل آن خیانت، تحت تأثیر عواملی است که شناخت آنها از وظایف مهم انسان در مسیر زندگی است. از اینرو با توجه به اینکه بخشی از مباحث نهج البلاغه به بعد اخلاقی اهتمام میورزد، نوشتار حاضر با بهرهگیری از روش تحلیلی در پی آن است که این عوامل را در نهج البلاغه مورد بررسی قرار دهد. نتایج بهدست آمده از این پژوهش نشان میدهد که عوامل و زمینههای خیانت در بیانات شیوای امام علی (ع) در نهج البلاغه عبارتند از: جهل و عدم تعقل، آزمندی و طمع، هوی و هوس، حسادت، فقر و نیاز مالی، بیتفاوتی یا عدم توان انجام کار و عدم نظارت بر کارکنان است.