سیره علوی در مواجهه با جریان تکفیری خوارج که در تاریخ با عنوان «مارقین» شناخته میشوند، بر دو رویکرد تحمل و مدارای روشنگرانه و سپس مواجهه سخت و برخورد نظامی استوار است. در رویکرد نخست، امام علی (ع) تلاش زیادی کرد تا فریب‌خوردگان و کسانی که در پی دستیابی به حق به گمراهی گرفتار شدند را تحمل کرده و به ساحل نجات رهنمون سازد؛ چنانکه عده زیادی با این اقدامات امام (ع) از خوارج جدا شدند. رویکرد دوم امام (ع) در نبرد نهروان تحقق پیدا کرد و به تعبیر خود امام (ع) چشم فتنه کور شد و جز معدود افرادی از این جریان کسی زنده نماند. با این همه، اندیشه خوارج از بین نرفت و به اشکال مختلف ادامه حیات داد و همانند بیماری در جامعه اسلامی باقی ماند. نوشتار حاضر در تلاش است تا این دو نحوه رویکرد علوی را با تمرکز بر بیان شیوههای مدیریتی امام علی (ع) بیان کند
)