نهج البلاغه کتاب عظیم الشأنی است که هم معانی بلند قرآن کریم و سنت نبوی را در بر دارد و هم راه و رسم زندگی است. خطبهها و نامههای امام علی (ع) به مسئولین و کارگزاران حکومتی خود سرشار از دستورالعمل‌هایی است که به تحقق حکومت متعالی و مورد رضای خداوند خواهد انجامید. در نوشتار حاضر با روش توصیفی به بیان نبایدهای اخلاقی مسئولین در نهج البلاغه در سه بخش نبایدهای اخلاقی در برابر خداوند (پیروی از هوا و هوس، نبرد با خدا)، در برابر رهبر (سرپیچی از فرمان رهبر، بیتوجهی به اصل مشورت) و در برابر مردم (تبعیض، خیانت به بیتالمال، دنیاطلبی، بدرفتاری با مردم) پرداخته شده است و نشان داده شده که این نبایدها چه تبعاتی را به همراه دارند و تا چه حد با الگو قرار دادن آموزههای علوی میتوان از بروز و ظهور آنها جلوگیری کرد یا آنها را به حداقل رساند.
)